اغلب برای عیوب انکساری کمتر از نیم استفاده از عینک تجویز نمیشود.
عینکی شدن یا وجود عیب انکساری در چشم‌ها عمدتا ارثی است اما برخی عوامل محیطی نیز مانند کار طولانی می‌تواند در روند تغییرات عیوب انکساری چشم تاثیر بسزایی داشته باشد. زمانیکه عیب انکساری فرد از حد طبیعی ( که در سنین مختلف متفاوت است) بیشتر شود در دید او ایجاد اختلال می‌نماید. ممکن است در بعضی افراد شماره‌های پایین هم علائم خستگی بینایی ایجاد کند اما اغلب در خصوص عیوب انکساری زیر نیم، استفاده از عینک تجویز نمیشود.
این روزها که بکارگیری ابزارهای الکترونیکی رواج بسیاری دارد و باید دانست استفاده طولانی ازاین ابزارها خصوصا در فاصله نزدیک (مانند تلفن همراه و رایانه) می‌تواند ایجاد خستگی و خشکی چشم نماید و حتی روی ارگونومی سر و گردن تاثیر بگذارد.
توصیه می‌شود فرد به مدت طولانی از فاصله نزدیک به صفحه تلفن همراه و رایانه خیره نشده و گاهی نیز به دور نگاه کند و پلک زدن را فراموش نکند و محدودیت زمانی در استفاده از لوازم پرجذبه دیجیتال داشته باشد.
افرادی که عینک می‌زنند نیز در هنگام استفاده از این لوازم باید زمانبندی و فاصله مناسب را رعایت کنند و حداقل سالی یکبار معاینه چشم مخصوصا در کودکان و جوانان انجام شود.
افراد نزدیک‌بین برای نگاه به دور و رانندگی خصوصا در شب حتما نیاز به عینک دارند. در افراد دوربین میزان تجویز عینک وابسته به سن فرد و قدرت تطابق چشم‌ها است. افراد دوربین در سنین قبل از زمان پیرچشمی ( حدود ٤٠ سالگی) ممکن است نیاز به عینک نزدیک پیدا کنند.
عینک فرد می‌تواند طبی رنگی و یا فتوکرومیک باشد که بسته به شدت نور محیط تیرگی آن کم و زیاد می‌شود. شکل عینک نیز تا حدی سلیقه‌ای است اما باید مرکز لنز عینک منطبق بر مرکز مردمک چشم باشد.
دکتر محمد اعتضاد رضوی