گلوکوم، نوعی بیماری است که عصب بینایی چشم شما را تحت تأثیر قرار داده و در موارد شدید منجر به نابینایی میشود. عصب بینایی، چشم شما را به مغز شما متصل می‌کند تا بتوانید ببینید. اما گلوکوم معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که مایع در قسمت جلویی چشم شما جمع شود. به این ترتیب فشار در چشم شما افزایش یافته و به عصب بینایی آسیب می‌رساند و در نهایت گفته میشود که به اصطلاح بینایی شما را می‌دزدد.
هر دوز، هر روز می‌تواند بینایی شما را نجات دهد!
مصرف قطره های چشمی گلوکوم، دقیقاً همانطور که چشم پزشک به شما می‌گوید بسیار مهم است. روش مصرف معمولاً شامل مصرف هر دوز، به صورت روزانه است. اگر این کار را نکنید، ممکن است بینایی خود را از دست بدهید. همچنین، به خاطر داشته باشید که به سایر پزشکان خود بگویید که چه داروهایی را برای گلوکوم مصرف می‌کنید. مانند هر دارویی، قطره چشمی گلوکوم می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند. اگر قطره های چشمی گلوکوم باعث احساس خستگی یا خواب آلودگی شما میشود، رانندگی نکنید و با ماشین‌آلات حساس کار نکنید!
چشم پزشک ممکن است از شما بخواهد که یکی از داروهای قطره چشمی زیر را برای درمان گلوکوم مصرف کنید.
آگونیست های آلفا برای گلوکوم
آگونیست های آلفا، با کاهش میزان مایع تولید شده توسط چشم شما کار می‌کنند. آن‌ها همچنین مقدار مایعی را که از چشم ها خارج میشود، افزایش می‌دهند. این عمل به کاهش فشار چشم کمک می‌کند و امیدواریم بینایی شما را نجات دهد.
عوارض جانبی احتمالی آگونیست های آلفا عبارتند از:
- قرمزی، سوزش یا درد چشم پس از استفاده از قطره
- تاری دید
- آلرژی (قرمزی، خارش، اشک ریزش و تورم چشم)
- مردمک بزرگ (گشاد شدن مردمک)
- سردرد
- خشکی دهان
- احساس خستگی، ضعف یا سرگیجه
- افزایش فشار خون
- ضربان قلب سریع یا نامنظم
- احساس عصبی بودن
تاری دید، سوزش و قرمزی ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. اما اگر عوارض جانبی همچنان شما را آزار می‌دهد، با چشم پزشک خود تماس بگیرید. او ممکن است دوز داروی مصرفی شما را کاهش دهد یا داروی شما را تغییر دهد. اکثر عوارض جانبی با قطع دارو از بین می‌روند. یادتان باشد که هرگز به طور ناگهانی مصرف دارو را ترک نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
بتا بلوکرها برای گلوکوم
بتا بلوکرها با کاهش میزان مایع تولید شده توسط چشم شما کار می‌کنند. این فرایند به کاهش فشار در چشم شما کمک می‌کند و امیدواریم بینایی شما را نجات دهد.
عوارض جانبی احتمالی بتابلوکرها عبارتند از:
- قرمزی، سوزش یا درد چشم پس از استفاده از قطره
- تاری دید
- مشکلات تنفسی در افراد مبتلا به آسم
- ضربان قلب آهسته یا نامنظم
- احساس خستگی
- افسردگی
- سرگیجه
- تغییر در میل جنسی یا عملکرد جنسی
- خستگی بیش از حد در حین ورزش
- در افراد مبتلا به دیابت، علائم قند خون پایین به سختی متوجه می‌شوند
تاری دید، سوزش و قرمزی ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. اما اگر عوارض جانبی همچنان شما را آزار می‌دهد، با چشم پزشک خود تماس بگیرید. او ممکن است دوز داروی مصرفی شما را کاهش دهد یا داروی شما را تغییر دهد. اکثر عوارض جانبی با قطع دارو از بین می‌روند. یادتان باشد که هرگز به طور ناگهانی مصرف دارو را ترک نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
مهارکننده های کربنیک انیدراز برای گلوکوم
مهارکننده های کربنیک انیدراز با کاهش میزان مایع تولید شده توسط چشم شما کار می‌کنند. این عمل به کاهش فشار چشم کمک می‌کند و امیدواریم بینایی شما را نجات دهد.
چشم پزشک ممکن است از شما بخواهد که این دارو را به صورت قطره چشمی یا خوراکی به عنوان قرص مصرف کنید.
عوارض جانبی احتمالی مهارکننده های کربنیک انیدراز عبارتند از:
- سوزش چشم پس از ریختن قطره
- چشم های قرمز
- تاری دید
- بثورات پوستی (به ویژه در افرادی که به داروهای سولفا حساسیت دارند)
- تغییر در طعم چیزها برای شما (مخصوصاً نوشیدنی‌های گازدار)
- طعم بد یا ناراحتی معده (تهوع)
- احساس خستگی
- کاهش انرژی
- افزایش ادرار (با مصرف قرص)
- سوزن سوزن شدن اطراف دهان و نوک انگشتان (با قرص ها)
تاری دید، سوزش و قرمزی ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. اما اگر عوارض جانبی همچنان شما را آزار می‌دهد، با چشم پزشک خود تماس بگیرید. او ممکن است دوز داروی مصرفی شما را کاهش دهد یا داروی شما را تغییر دهد. اکثر عوارض جانبی با قطع دارو از بین می‌روند. یادتان باشد که هرگز به طور ناگهانی مصرف دارو را ترک نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
میوتیک برای گلوکوم
میوتیک ها مردمک شما را منقبض می‌کنند (کوچکتر می‌کنند) و مقدار مایعی را که از چشم خارج میشود، افزایش می دهد. این عمل به کاهش فشار چشم کمک می‌کند و امیدواریم که بینایی شما را نیز نجات دهد.
عوارض جانبی احتمالی میوتیک ها عبارتند از:
- تاری دید
- نزدیک بینی (مشکل در تمرکز بر روی اجسام دور)
- دید ضعیف با مشکل در دید در تاریکی یا شب
- سردرد یا ابرو درد (درد اطراف چشم)
اگرچه بسیار نادر است، اما این احتمال وجود دارد که شبکیه چشم شما جدا شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که بافت حساس به نور پشت چشم از بین می‌رود. شما ناگهان متوجه لکه یا لکه های تیره (شناور) یا نورهای چشمک زن در دید خود خواهید شد. اگر این علائم را دارید، فوراً به چشم پزشک مراجعه کنید.
عوارض جانبی ذکر شده ممکن است پس از مدتی مصرف دارو از بین بروند. اما اگر عوارض جانبی همچنان شما را آزار می‌دهد، بهتر است به چشم پزشک مراجعه کنید. او ممکن است دوز مصرفی را کاهش دهد یا حتی داروی شما را تغییر دهد. یادتان باشد که هرگز به طور ناگهانی مصرف دارو را ترک نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
آنالوگ های پروستاگلاندین برای گلوکوم
آنالوگ های پروستاگلاندین با افزایش تخلیه مایع از چشم شما کار می‌کنند. این عمل نیز به کاهش فشار چشم کمک می‌کند و امیدواریم بینایی شما را نجات دهد.
عوارض جانبی احتمالی آنالوگ های پروستاگلاندین عبارتند از:
- قرمزی، سوزش یا درد چشم پس از استفاده از قطره
- احساس می‌کنید چیزی در چشم شماست
- تاری دید
- تغییر دائمی در رنگ چشم شما (این اتفاق بیشتر در چشم های فندقی رنگ رخ می‌دهد)
- افزایش ضخامت، تعداد و طول مژه ها
- تیره شدن پلک
- بدتر شدن آنژین و آسم موجود
- دردهای مفصلی
- حساسیت به نور
- چشم ها به تدریج عمیق‌تر در حدقه خود فرو می‌روند و از عملکرد صحیح پلک ها جلوگیری می‌کنند
تاری دید، سوزش و قرمزی ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. اما اگر عوارض جانبی همچنان شما را آزار می‌دهد، با چشم پزشک خود تماس بگیرید. او ممکن است دوز داروی مصرفی شما را کاهش دهند یا داروی شما را عوض کند. اکثر عوارض جانبی با قطع دارو از بین می‌روند. هرگز به طور ناگهانی مصرف دارو را ترک نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.