manouchehri

اندکی پس از 40 سالگی، عدسی چشم‌ها شروع به از دست دادن خاصیت ارتجاعی خود می‌کنند و در نتیجه توانایی تمرکز روی اشیاء نزدیک کاهش می‌یابد. این بیماری پیرچشمی نامیده می‌شود و اغلب با علائمی مانند تاری دید و خستگی چشم هنگام تلاش برای خواندن کتاب ظاهر می‌شود. لنزهای پروگرسیو یا تدریجی که با نام دو کانونی "بدون خط" نیز شناخته می‌شوند، مجموعه‌ای از مزایا را برای کسانی که با دید نزدیک دست و پنجه نرم می‌کنند، ارائه می‌دهند، از جمله حذف خطوط سخت که به طور سنتی در عدسی‌های دو کانونی یافت می‌شود. اما پیدا کردن یک عینک مناسب اغلب می‌تواند کار سختی باشد و لنزهای تدریجی معایب خاص خود را هم دارند. در این مقاله قصد داریم درباره‌ی نکاتی صحبت کنیم که باید پیش از تصمیم‌گیری برای خرید عدسی پروگرسیو در نظر بگیرید.  

مزایای لنزهای تدریجی:

• یک عینک به جای چند عینک

با لنزهای تدریجی، نیازی به خرید چندین جفت عینک نیست. عدسی‌ها برای فواصل دور و نزدیک مناسب است.

• بدون خط دو کانونی

لنزهای پروگرسیو برای افرادی پیشنهاد می‌شود که دوست دارند بیشتر احساس جوانی و شیک بودن را تجربه کنند. در واقع عینک‎های دو کانونی معمولی، خطوط قابل‌توجهی را بین توان لنزهای مختلف نشان می‌دهند، که می‌تواند برای فرد استفاده کننده آزاردهنده باشد. با این حال، علم مدرن این خطوط مزاحم را کنار گذاشته و در عوض یک شیب طبیعی با توان‌های مختلف را ارائه می‌دهد. احتمالاً ارزشمندترین مزیت عدسی‌های پروگرسیو این است که دارای ظاهری مانند عدسی‌های معمولی دیگر است.

از آن‌جایی که هیچ خط دو کانونی قابل مشاهده‌ای در لنزهای تدریجی وجود ندارد، پیش فرض‌های مربوط به سن بر اساس ظاهر عدسی‌های شما مشکلی ایجاد نخواهد کرد. با استفاده از عدسی‌های پروگرسیو، افراد آزاد هستند تا قاب و لنز عینک مورد نظر خود را انتخاب کنند.

• انتقال آرام، انتقال بدون دردسر

همان‌طور که در قبل هم گفتیم، نسخه‌های قدیمی‌تر لنزهای دو کانونی و سه کانونی به طور کامل انتقال بین توان‌های مختلف لنز را ایجاد نمی‌کنند. کاربران این لنزها با یک خط بین بخش‌های مختلف عدسی مواجه هستند که باعث انتقال ناگهانی از یک فاصله به فاصله دیگر می‌شود. از سوی دیگر، دیدی که لنزهای پروگرسیو ایجاد می‌کنند، شباهت بیشتری به دید طبیعی دارد.

در ادامه باید بگوییم که در این عدسی‌هاس تدریجی، هیچ خط قابل مشاهده‌ای وجود ندارد که دید دور و نزدیک را از هم جدا کند و باید برای تطبیق چشم با لنزهای تدریجی زمان بیشتری صرف شود. بنابراین این نوع عدسی ممکن است مشکلاتی را نیز برای فرد استفاده کننده ایجاد کند که در ادامه در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

اول: احساس سرگیجه

سه فاصله کانونی مختلف عدسی‌های تدریجی، می‌تواند افراد را در معرض سرگیجه قرار دهد. این لنزها طوری ساخته شده تا افزایش توان را با شیب مناسبی از فاصله‌ی بیشتر تا متوسط و کوتاه، ارائه دهد. بخش بالایی این عدسی برای پیاده‌روی، رانندگی و سایر فعالیت‌هایی مناسب است که نیاز به دید دور دارند و بخش پایینی آن نیز برای مطالعه، نوشتن و سایر فعالیت‌ها در نظر گرفته شده است.

اشتباه رایجی که بیشتر مردم هنگام استفاده از عدسی پروگرسیو مرتکب می‌شوند، این است که با فاصله کانونی اشتباه به اشیاء نگاه می‌کنند. این امر باعث می‌شود تا دید فرد تار شده و درنهایت دچار احساس سرگیجه شود. این موضوع را می‌توان با تنظیم صحیح عینک با صورت و همچنین با یادگیری "حرکت دادن سر" هنگام جستجوی چیزی، به جای "حرکت دادن چشم‌ها"، برطرف کرد.

دوم: اعوجاج محیطی

یک عارضه جانبی دیگر لنزهای پروگرسیو، این است که گاهی ممکن است دید محیطی فرد را تار کند. البته بیشتر عینک‌ها باعث ایجاد اعوجاج اولیه در بینایی می‌شوند، چه تدریجی باشند یا نباشند. با این حال، به علت وجود سه بخش مختلف موجود در این لنزها، شاید اعوجاج در این عدسی‌ها نسبت به عدسی‌های عینک دیگر برجسته‌تر باشد. البته پس از گذشت زمان معینی، این اعوجاج از بین می‌رود و بیشتر افراد ادعا می‌کنند که حدود دو هفته طول می‌کشد تا با لنزهای تدریجی سازگار شوند.

سوم: درک عمق

بیشتر افراد تمایل دارند تا وقتی به یک شیء نگاه می‌کنند، فقط چشمان خود را حرکت دهند. با این حال، شیب افزایش توان لنز تدریجی به این معنی است که کاربران باید مراقب نحوه نگاه کردنشان به یک شی باشند. در موقع استفاده از لنزهای پروگرسیو، مهم است که هنگام فوکوس کردن روی اجسام در فواصل مختلف، سر خود را حرکت دهید و نه فقط چشمان خود را. در اصل بینی شما باید به سمت شیئی باشد که می‌خواهید به آن نگاه کنید. بدون تطبیق چشم با این مسئله، لنزهای تدریجی می‌توانند باعث شوند که احساس درک عمق در فرد از بین برود.

چگونه به لنزهای پروگرسیو عادت کنیم؟

با تمرین و استفاده بیشتر می‌توان به عدسی‌های تدریجی عادت کرد. بهتر است آن را ابتدا در خانه و برای کارهای ساده استفاده کنید تا به ویژگی‌های آن عادت کنید. به عنوان مثال به‌طور متناوب به تماشای یک برنامه تلویزیونی یا خواندن کتاب بپردازید تا این تمرین بتواند به چشمان شما کمک کند تا به‌طور طبیعی فواصل را تنظیم و چشم به آن عادت کند.

لنزهای جدید خود را برای مواردی که بینایی مهم است، مانند رانندگی، استفاده نکنید تا زمانی که کاملاً با آن سازگار شوید. البته بعضی از افراد شاید احساس کنند که با لنز تدریجی مشکل دارند و وسوسه شوند که آن‌ها را چشم بردارند و به چشم پزشک مراجعه کنند. با این حال، پیشنهاد می‌کنیم تا به استفاده از آن عدسی ادامه دهید؛ چرا که چشمان شما فقط به کمی زمان نیاز دارند تا با لنزهای پروگرسیو جدید سازگار شوند.