تست کور رنگی، تستی است که برای تعیین میزان ناتوانی چشم در تشخیص رنگ‌ها یا به اصطلاح کور رنگی استفاده می‌شود. اگر شک دارید که کور رنگ هستید به متخصص مراجعه کنید تا او با انجام آزمایش‌های دقیق‌تری این مورد را تشخیص دهد.
در این مقاله به دو نوع تست کور رنگی اشاره می‌کنیم. لطفا با ما همراه باشید.
دو نوع تست کور رنگی داریم:
1- آزمایش‌های غربالگری که می‌تواند وجود مشکل بینایی رنگ را تشخیص دهد.
2- آزمایش‌های کمی دقیق‌تر که عارضه را تشخیص داده و نوع و شدت کور رنگی را تعیین می‌کند.
تست غربالگری کور رنگی
بیشترین تست غربالگری که برای کور رنگی استفاده می‌شود، تست Ishihara است. این آزمایش به افتخار شینوبو ایشی هارا، چشم‌پزشک ژاپنی (1879-1963) نام‌گذاری شده که این روش را طراحی و اولین بار در سال 1917 ارائه کرد.
چشم‌پزشکان از صفحه Ishihara برای غربالگری بیماران در مورد مشکلات بینایی رنگ استفاده می‌کنند.
Ishihara Color Vision Test شامل یک کتابچه است که هر صفحه یک الگوی دایره‌ای (یا "صفحه") دارد و حاوی تعداد زیادی نقطه با رنگ، روشنایی و اندازه‌ی مختلف است.
در تست ایشی هارا، نقاط به ظاهر تصادفی رنگی به شکلی مرتب شده اند که فردی با دید رنگی طبیعی، یک عدد تک رقمی یا دو رقمی را در داخل آرایه نقاط مشاهده می‌کند. اما فرد مبتلا به کور رنگی قادر به دیدن عدد نخواهد بود یا عددی متفاوت را مشاهده خواهد کرد.
تست کامل دید رنگی Ishihara شامل 38 صفحه است. نسخه‌های اختصاری که حاوی 14 یا 24 صفحه است، بیشتر به عنوان آزمایش غربالگری درمعاینات چشمی استفاده می‌شود.
افراد تحت آزمایش، صفحات ایشی هارا را در حالی که عینک طبی معمولی دارند و درنور طبیعی اتاق مشاهده می‌کنند. از آنجا که آزمایش Ishihara برای شناسایی و شناسایی اعداد به سواد شخص مورد غربالگری احتیاج دارد، ممکن است برای کودکان در سنین پایین، از اعتماد کمتری برخوردار باشد.
اصطلاحی که اغلب برای توصیف تصاویر رنگی در آزمون دید رنگی Ishihara استفاده می‌شود "صفحات شبه رنگی" است. این موضوع اشاره به برخی از نقاط رنگی در الگو دارد که ممکن است در ابتدا از نظر رنگی با نقاط اطراف برابر باشد. اما این یکسان بودن کاذب ("شبه") است و تنها فرد با دید طبیعی می‌تواند عدد "پنهان" را در آرایه نقاط تشخیص دهد.
از زمان معرفی Ishihara Color Vision Test، شرکت‌های تجهیزات پزشکی آزمایش‌های مشابه غربالگری کور رنگی را با استفاده از صفحات pseudoisochromatic تولید کرده اند.
به عنوان مثال، آزمون بینایی رنگی رایانه‌ای ColorDx (Konan Medical) یک برنامه‌ی خود ارزیاب است که برای استفاده در رایانه در دسترس است. طبق گفته مدیران این شرکت، علاوه بر آزمایش برای کور رنگی وراثتی، برنامه ColorDx می‌تواند کمبود بینایی رنگی را که بعدها در زندگی به علت گلوکوم، مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)، رتینوپاتی دیابتی، ورم ماکولا و سایر اختلالات ایجاد می‌شود و همچنین مشکلات بینایی رنگ مربوط به استفاده طولانی مدت از داروها و سایر مواد را تشخیص دهد.
آزمون‌های کمی کور رنگی
برای تجزیه و تحلیل دقیق‌تر کور رنگی یا توانایی شخص در درک دقیق رنگ‌ها، به یک آزمایش کمی کوررنگی نیاز است.
مشهورترین آزمون از این دست Farnsworth-Munsell 100 Hue Test است. این آزمون شامل چهار سینی است که در آن تعداد زیادی دیسک کوچک با رنگ‌های مختلف وجود دارد. در انتهای هر سینی یک دیسک مرجع رنگی قرار دارد. شخصی که در حال آزمایش است باید دیسک‌های دیگر را در داخل سینی مرتب کند تا تداوم تغییر رنگ را به تدریج ایجاد کند.
(تصویر: گروه تحقیقات رنگدانه ماکولا، موسسه فناوری واترفورد)
برای دستیابی به نتایج دقیق، آزمایش رنگ Farnsworth-Munsell 100 باید در اتاقی اجرا شود که نور طبیعی روز را تا حد ممکن شبیه‌سازی کند. همچنین، برای جلوگیری از از دست رفتن اشباع رنگ که می‌تواند نتایج را تحت تأثیر قرار دهد، حداقل هر دو سال باید دیسک‌های رنگی تعویض شوند.
هر دیسک رنگی در پایین شماره‌گذاری شده تا بتوان نتایج را در برابر یک کلید امتیاز بندی کرد. هرچه فاصله بین توالی و ترتیب صحیح نزدیک‌تر باشد، درک رنگ توسط فرد دقیق‌تر است.
با این روش، می‌توان کور رنگی فرد را در مورد 100 رنگ مورد آزمایش را قرار داد و همچنین نوع و شدت کور رنگی را تعیین کرد.
نسخه خلاصه‌ای از تست 100 رنگ - به نام Farnsworth-Munsell D15 Test - شامل 15 دیسک شماره‌دار با رنگ‌های مختلف است. تست D15 مانند Ishihara Color Vision Test فقط برای غربالگری بینایی رنگ است و نمی‌‍‌‌تواند شدت کوری رنگ فرد را به طور کمی تعیین کند.
چه کسی باید تست کور رنگی بدهد؟
فرد که در حرفه‌ای شاغل است که درک دقیق رنگ در آن ضروری است باید آزمون کور رنگی انجام دهد. از این قبیل می‌توان به مهندسان برق، هنرمندان تجاری، طراحان، تکنسین‌ها و برخی پرسنل تولید و بازاریابی اشاره کرد.
در بسیاری از موارد ترس از معلولیت ناشی از کور رنگی بی دلیل است. از آنجا که این بیماری از بدو تولد وجود دارد، اکثر افراد کور رنگ از کمبود بینایی رنگی خود اطلاع ندارند و نمی‌دانند که این امر در زندگی روزمره آنها تداخل ایجاد می کند.
گرچه هیچ درمانی برای کوری رنگ وجود ندارد، اما در بعضی موارد لنزهای تماسی مخصوص رنگ آمیزی شده می‌توانند توانایی فرد نابینا را در درک تفاوت بین رنگ‌های خاص بهبود بخشند.
تست‌های آنلاین کور رنگی
بسیاری از تست‌های کور رنگی را می‌توانید بصورت آنلاین پیدا کنید. اکثر آنها آزمون غربالگری ایشی هارا هستند که در درجه‌های مختلف کیفی ارائه می‌شوند.
از آنجا که نمایش دقیق رنگ برای صحت هر آزمون کور رنگی ضروری است، نتایج آزمایش غربالگری بینایی رنگ آنلاین کاملا قابل استناد نیست. برای دستیابی به دقیق‌ترین نتایج باید به چشم پزشک مراجعه کرده و تست کور رنگی را که توسط یک متخصص حرفه‌ای و با استفاده از مواد آزمایش استاندارد و در زیر نور مناسب صورت می‌گیرد، انجام دهید.