در جهان پیرامون ما اشیا همیشه سیاه و سفید نیستند، در اندازه ها و رنگ های مختلف و با درخشندگی متفاوتی وجود دارند. بعضی از آنها دارای بی شمار جزییات و بعضی بسیار ساده هستند. برای اندازه حدت بینایی visual acuity به طور معمول از چارتی استفاده می شود که نشانه ها و حروف سیاه روی زمینه سفید قرار دارد. اگر بیمار بتواند خط بیست بیستم چارت را ببیند دید او طبیعی در نظر گرفته می شود. اما هستند بیمارانی که علیرغم حدت بینایی نرمال از دیدشان راضی نیستند، توانایی تشخیص اشیا از زمینه شان را ندارند، در رانندگی خصوصا در شب مشکل دارند، تابلوهای خیابان ها را به خوبی نمی بینند و متوجه دست اندازهای جاده نمی شوند.
در این افراد حساسیت کنتراست کمتر از حد نرمال است. در واقع حساسیت کنتراست توانایی تشخیص یک شی از زمینه اش می باشد. تصور کنید در یک روز بارانی مه آلود در خیابانی شلوغ قدم می زنید. اشیای پیرامون شما در اندازه ها و ابعاد مختلفی هستند. رنگ قالب خاکستری است و نور کمی در محیط وجود دارد. همانطور که خورشید غروب می کند به تدریج اشیای مقابل شما تقریبا غیرقابل تشخیص می شوند. نقطه ای که در آن شی غیرقابل تشخیص می شود، "آستانه کنتراست" است.
در بعضی شرایط و بیماری های چشمی حساسیت کنتراست کاهش می یابد. اندازه گیری حساسیت کنتراست بسیار ساده و آسان است و برای ارزیابی بعضی بیماری های چشمی مثل کاتاراکت، گلوکوم، نوریت اپتیک، دیابت و دژنراسیون ماکولا مفید است. همینطور انجام این تست برای ارزیابی دید واقعی با لنزهای تماسی، لنزهای داخل چشمی IOL و بعد از جراحی اصلاح عیوب انکساری و نیز در ورزشکاران (sport vision)کاربرد دارد.