رتینوپاتی دیابتی یک بیماری چشمی است که می‌تواند به بینایی شما آسیب برساند. مهم است که رتینوپاتی دیابتی قبل از بدتر شدن آن تشخیص داده شود. در این مقاله قصد داریم به برخی از پرسش‌های متداول در مورد این بیماری پاسخ دهیم.
رتینوپاتی دیابتی چیست؟
رتینوپاتی دیابتی، عارضه‌ای است که ممکن است بیماران دیابتی به آن مبتلا شوند. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که قند خون بالا باعث تورم رگهای خونی در شبکیه و نشت خون شود. اکثر افراد تا زمانی که حداقل ده سال به دیابت مبتلا نشده باشند، علائم رتینوپاتی دیابتی را نشان نمی‌دهند. با این حال، این مورد به این معنا نیست که بینایی شما نباید به طور منظم قبل از 10 سالگی بررسی شود.
دیابت بر رگ های خونی کوچک بدن تأثیر می‌گذارد و شبکیه چشم حاوی بسیاری از رگ های خونی ظریف است. رتینوپاتی دیابتی (DR) یکی از عوارض دیابت است که پشت چشم را درگیر می‌کند. هنگامی که فردی دارای سطوح قند خون بالا و متغیر باشد، رگ های خونی در شبکیه می‌توانند به طور غیر قابل برگشتی آسیب ببینند. این بیماری می تواند منجر به از دست دادن بینایی و در نهایت نابینایی شود.
علائم رتینوپاتی دیابتی چیست؟
رتینوپاتی دیابتی معمولاً در هر دو چشم رخ می‌دهد و اغلب بدون علائم بصری شروع می‌شود. در مراحل اولیه، دیواره رگ های خونی در شبکیه ضعیف می‌شود. این مورد می‌تواند باعث نشت مایع و خون به داخل چشم شود که گاهی منجر به تاری دید می‌شود. برخی از علائم دیگر که ممکن است بعدا ایجاد شوند عبارتند از: نوسان بینایی، دوبینی، فلوترها و اختلال در دید رنگ. دیابت همچنین می‌تواند باعث سایر بیماری های چشمی مانند آب مروارید و گلوکوم شود.
متأسفانه، ممکن است این بیماری در مراحل اولیه هیچ علامتی از خود نشان ندهد. اگر دیابت دارید، توصیه می‌شود سالانه به چشم پزشک مراجعه کنید تا علائم رتینوپاتی دیابتی را بررسی کند. در مراحل بعدی بیماری، ممکن است شما تاری دید داشته باشید که با دید ابری و نقاط کور یا فلوترها مشخص می‌شود. همچنین ممکن است از دست دادن بینایی را تجربه کنید.
مراحل رتینوپاتی دیابتی چیست؟
چهار مرحله برای رتینوپاتی دیابتی وجود دارد:
- رتینوپاتی غیر تکثیری خفیف
این مرحله اولیه بیماری است که میکروآنوریسم در آن رخ می‌دهد. در این مرحله، افراد ممکن است متوجه هیچ گونه مشکل بینایی نشوند، با این حال، تشخیص زودهنگام از نظر بالینی امکان‌پذیر است.
- رتینوپاتی غیر تکثیری متوسط
در این مرحله از بیماری، رگ خونی در شبکیه ضعیف شده و خون و مایع نشت می‌کند. مایع ممکن است منجر به ضخیم شدن و تورم ماکولا (قسمت مرکزی شبکیه که دید واضحی دارد) شود و باعث ادم ماکولا شود. رگ های خونی کوچک نیز شروع به مسدود شدن یا بسته شدن می‌کنند. ادم ماکولا یک علت شایع از دست دادن بینایی به دلیل رتینوپاتی دیابتی است.
- رتینوپاتی غیر تکثیری شدید
انسداد و بسته شدن رگ های خونی در این مرحله افزایش می‌یابد و شبکیه را از خون رسانی مناسب محروم می‌کند. افزایش ناهنجاری عروق خونی، خونریزی و نشت مایعات وجود دارد.
- رتینوپاتی پرولیفراتیو
در این مرحله پیشرفته، رگ های خونی جدید در شبکیه شروع به رشد می‌کنند. این رگ ها شکننده هستند و به راحتی پاره می‌شوند و باعث خونریزی های بزرگ می‌شوند. این موارد می‌توانند باعث کاهش شدید بینایی و حتی نابینایی شوند.
آیا رتینوپاتی دیابتی قابل درمان است؟
هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، هنگامی که به موقع تشخیص داده شود، پیشرفت آن می‌تواند کند شود. اگر از دست دادن بینایی رخ داده باشد، نمی‌توان آن را بازیابی کرد.
آیا می‌توان از رتینوپاتی دیابتی پیشگیری کرد؟
اولین خط دفاعی در پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی، کنترل قند خون، فشار خون و سطح کلسترول در بیماران دیابتی است. همچنین، ترک سیگار و تعیین معاینات منظم با چشم پزشک می‌تواند کمک زیادی به پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی کند.
آیا کاهش سطح قند خون می تواند به رتینوپاتی دیابتی کمک کند؟
بله. هنگامی که سطح قند خون به طور مداوم بالا باشد، احتمال ایجاد رتینوپاتی دیابتی زیاد است. به همین دلیل مهم است که سطح قند خون خود را کنترل کنید تا پیشرفت رتینوپاتی دیابتی به کاهش بینایی را کاهش دهید.
چگونه می‌توان رتینوپاتی دیابتی را مدیریت کرد؟
چشم پزشک چندین آزمایش را برای تشخیص بیماری شما انجام می‌دهد. اگر رتینوپاتی دیابتی دارید، مهم است که آن را تحت نظر داشته باشید و دیابت خود را مدیریت کنید. در موارد شدیدتر، بیماران ممکن است به تزریق، لیزر درمانی یا جراحی نیاز داشته باشند.